غرور

دیروز شیطان را دیدم .در حوالی میدان، بساطش را پهن کرده بود و فریب می فروخت  .              

مردم دورش جمع شده بودند ،هیاهو می کردند و بیشتر می خواستند.                  

توی بساطش همه چیز بود :غرور ، حرص ، دروغ و خیانت ،جاه طلبی و قدرت .  هر کس چیزی می خریدو در ازایش چیزی می داد .بعضی ها تکه ای از قلبشان را می دادند و بعضی ها پاره ای از روحشان را  .بعضی ها ایمانشان را می دادند و بعضی ها ازادگی شان را .  شیطان می خندید و دهانش بوی بد جهنم می داد حالم را بهم می زد ،دلم می خواست همه ی نفتم را توی صورتش بپاشم .انگار ذهنم را خواند ،موذیانه خندید و گفت :من کاری با کسی ندارم ،فقط گوشه ای بساطم را پهن کرده ام و آرام نجوا می کنم ،نه قیل و داد می کنم و نه سی را مجبور می کنم چیزی از من بخرد می بینی آدم ها خودشان دور من جمع شده اند .

جوابش را ندادم . آن وقت سرش را نزدیک تر آوردو گفت :البته تو با این ها فرق می کنی .تو زیرکی و مومن .زیرکی و ایمان آدم را نجات می دهد .اینها ساده اند و گرسنه .به جای هر چیزی فریب می خورند                         

از شیطان بدم می آمد ، حرف هایش اما شیرین بود . گذاشتم که حرف بزند . و او هی گفت و گفت .ساعت ها کنار بساطش نشستم . تا این که چشمم به جعبه ی عبادت افتاد  که لابه لایچیز های دیگر بود .دور از چشم شیطان آن را برداشتم و توی جیبم گذاشتم .با خودم گفتم بگذار یک بار هم شده کسی چیزی از شیطان بدزدد. بگذار یک بار هم او فریب بخورد                                   

به خانه آمدم و در جعبه ی کوچک عبادت را باز کردم .توی ان اما جز غرور چیزی نبود .جعبه ی عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت . فریب خورده بودم .دستم را روی قلبم گذاشتم ،نبود . فهمیدمکه آنرا کنار بساط شیطان جا گذاشته ام . تمام راه را دویدم ،تمام راه ا لعنتش کردم،تمام راه را خدا خدا کردم می خواستم یقه ی نامردش را بگیرم ،عبادت دروغی اش را توی سرش بکوبم و قلبم را پس بگیرم .به میدان رسیدم.شیطان اما نبود                             

آن وقت نشستم و های های گریه کردم ،از ته دل .                        

اشک هایم که تمام شد ،بلند شدم  ،بلند شدم تا بی دلی ام را با خود ببرم ،که صدایی شنیدم ...صدای قلبم را .

پس همان جا بی اختیار به سجده افتادم و زمین را بوسیدم .به شکرانه ی قلبی که پیدا شده بود