نامه ای از پدر به فرزند

فرزندم حسین،قلب نوجوان مانند زمین،اماده پذیرش هر بذری است.من در تربیت تو شتاب کردم تا تو به دنبال چیزهایی که دیگران انها را تجربه کرده و تو را از تجربه دوباره ی انها بی نیاز ساخته اند،نروی.

فرزندم!تو در اغاز زندگی هستی.نفسی پاک و سالم داری.پس!در اغاز راه و اول تربیت تصمیم گرفتم کتاب خدای توانا و بزرگ یعنی قران کریم را همراه با تفسیر ایات ان را به تو بیاموزم و قوانین اسلام و احکام حلال و حرام را به تو تعلیم دهم و چیزی دیگر نپردازم.

                                                                                                                                          پدرت

                                                                                                                                علی بن ابیطالب

منبع:نحج البلاغه.نامه ی 31